Przedsiębiorca i firma w praktyce obrotu gospodarczego

Przedsiębiorca i firma w praktyce obrotu gospodarczego

Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331§ 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Art. 331. § 1.Do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych.

§ 2.Jeżeli przepis odrębny nie stanowi inaczej, za zobowiązania jednostki, o której mowa w § 1, odpowiedzialność subsydiarną ponoszą jej członkowie; odpowiedzialność ta powstaje z chwilą, gdy jednostka organizacyjna stała się niewypłacalna.

W oparciu o kryterium podmiotowe, przedsiębiorcami mogą być jedynie podmioty posiadające zdolność prawną. Przy zastosowaniu kryterium funkcjonalnego, przedsiębiorcą może być uznany podmiot, który prowadzi działalność gospodarczą i prowadzi ją we własnym imieniu. Działalność gospodarczą wyróżniają pewne specyficzne właściwości, do których należy zawodowy (stały) charakter, związana z nim powtarzalność podejmowanych działań, podporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania oraz uczestnictwo w obrocie gospodarczym. Działalność powinna mieć charakter zarobkowy, co oznacza, że nie może być nastawiona na zaspokajanie własnych potrzeb działającego, ani działalność typu non profit, lecz prowadzona odpłatnie, celem osiągnięcia zysku. Winna być ona prowadzona w sposób zorganizowany, w sposób ciągły, powtarzalny i planowy. Kryterium podmiotowo-funkcjonalne wiąże status przedsiębiorcy z faktem prowadzenia przed dany podmiot działalności gospodarczej we własnym imieniu, na własny rachunek. Co do zasady rolnicy są przedsiębiorcami, za wyjątkiem tych, którzy prowadzą gospodarstwo jedynie w celu zaspokajania własnych potrzeb.

Przedsiębiorca działa pod firmą

Firmę ujawnia się we właściwym rejestrze, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. W ten sposób urzeczywistniana jest zasada jawności firmy. Funkcje firmy polegają przede wszystkim na indywidualizacji przedsiębiorcy jako podmiotu praw i obowiązków, dlatego odgrywa ona dla przedsiębiorcy rolę podobną do tej, jaką dla człowieka odgrywa jego nazwisko. Oprócz tego firma może pełnić także inne funkcje, w szczególności: informacyjną, reklamową, budowania wizerunku przedsiębiorcy. Prowadzący działalność gospodarczą zabiegają o dobre postrzeganie ich firmy na rynku. Dążą również do utrwalenia w świadomości klientów i szerokiego kręgu odbiorców informacji o firmie.

Podstawowe zasady tzw. prawa firmowego to:

1) prawdziwości,

2) jedności,

3) ciągłości (kontynuacji),

4) jawności

5) wyłączności firmy.

Zasada prawdziwości firmy oznacza jej zgodność z rzeczywistym stanem faktycznym i prawnym. Zasada jedności firmy sprowadza się do zakazu posługiwania się przez przedsiębiorcę więcej niż jedną firmą. Zasada ciągłości pozwala na zachowanie, pod pewnymi warunkami, dotychczasowej firmy, mimo zmiany niektórych okoliczności faktycznych lub prawnych.

Zanim organ ewidencyjny wpisze firmę, czyli nazwę przedsiębiorcy, do ewidencji działalności gospodarczej, powinien zbadać, czy oznaczenie przedsiębiorcy nie wprowadza w błąd.

Spółka cywilna, nie mająca statusu przedsiębiorcy, nie może posługiwać się firmą. Występuje jednak w obrocie pod nazwą, która nie korzysta z ochrony prawa firmowego. W kodeksie cywilnym nie uregulowano zasad obierania nazwy spółki cywilnej. Trzeba jednocześnie podkreślić, że nazwa spółki cywilnej nie jest nigdzie rejestrowana.

Firmą osoby fizycznej

jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych. Ustawodawca nie wymaga, aby pseudonim, który przedsiębiorca umieszcza w nazwie swojej firmy, był znany, ani też by był to pseudonim, którym posługiwała się osoba fizyczna, zanim została przedsiębiorcą Prawo do firmy ma charakter nie tylko osobisty jako prawo do niezbywalnego oznaczenia podmiotu prawa służącego do jego identyfikacji w obrocie gospodarczym. Jednak z chwilą, gdy nazwisko osoby fizycznej staje się częścią firmy przedsiębiorcy zaczyna pojawiać się majątkowy charakter tego dobra.

Naruszenie i ochrona prawa do firmy i przedsiębiorstwa opracowaliśmy TUTAJ.

Firmą osoby prawnej jest jej nazwa

Firma zawiera określenie formy prawnej osoby prawnej, które może być podane w skrócie, a ponadto może wskazywać na przedmiot działalności, siedzibę tej osoby oraz inne określenia dowolnie obrane. Firma osoby prawnej może zawierać nazwisko lub pseudonim osoby fizycznej, jeżeli służy to ukazaniu związków tej osoby z powstaniem lub działalnością przedsiębiorcy. Umieszczenie w firmie nazwiska albo pseudonimu osoby fizycznej wymaga pisemnej zgody tej osoby, a w razie jej śmierci - zgody jej małżonka i dzieci. Przedsiębiorca może posługiwać się skrótem firmy.

Firma ma charakter prawa podmiotowego bezwzględnego skutecznego erga omnes, przysługującego przedsiębiorcy. Jej ochrona przewidziana jest w kodeksie cywilnym na podstawie przepisów o ochronie dóbr osobistych. Ochrona dóbr osobistych osób prawnych ukonstytuowana jest w art. 43 kc, który przewiduje ochronę dóbr osobistych osób prawnych, odpowiednią do ochrony osób fizycznych. Należy zatem stosować odpowiednie przepisy o ochronie dóbr osobistych osób fizycznych do ochrony dóbr osób prawnych, uwzględniając różnice strukturalne osób prawnych i osób fizycznych. Wśród dóbr osobistych osób prawnych w pierwszej kolejności wymienia się nazwę, która służy indywidualizacji osoby prawnej. Ochrona nazwy handlowej (firmy, nazwy używanej w działalności gospodarczej) wyraża się wyłączeniem od rejestracji znaków (oznaczeń), które naruszają prawa osobiste osób trzecich. Naruszenie prawa do firmy następuje nie tylko wtedy, gdy osoba nieuprawniona rejestruje na swoją rzecz pełną nazwę osoby prawnej, lecz także wtedy, gdy dokonuje zgłoszenia w celu uzyskania ochrony części nazwy, jeżeli ta część ma charakter wyróżniający. Renoma znaku towarowego wymaga udowodnienia.

Firma oddziału osoby prawnej

zawiera pełną nazwę tej osoby oraz określenie "oddział" ze wskazaniem miejscowości, w której oddział ma siedzibę.

Zmiana firmy

wymaga ujawnienia w rejestrze. W razie przekształcenia osoby prawnej można zachować jej dotychczasową firmę z wyjątkiem określenia wskazującego formę prawną osoby prawnej, jeżeli uległa ona zmianie. To samo dotyczy przekształcenia spółki osobowej.

Zmiana taka jest konieczna na pewno, w razie:

1) przekształcenia formy prawnej przedsiębiorcy,

2) zmiany imienia lub nazwiska przedsiębiorcy,

3) utraty członkostwa przez wspólnika, którego nazwisko było umieszczone w firmie, przy braku zgody uprawnionych osób na dalsze używanie tego nazwiska,

4) utraty uprawnień do używania w nazwie firmy określonych słów,

5) nałożenia takiego obowiązku przez przepisy prawa,

6) orzeczenia sądu nakazującego zmianę brzmienia firmy.

W przypadku utraty członkostwa przez wspólnika,

którego nazwisko było umieszczone w firmie, spółka może zachować w swej firmie nazwisko byłego wspólnika tylko za wyrażoną na piśmie jego zgodą, a w razie jego śmierci - za zgodą jego małżonka i dzieci. Regułę powyższą stosuje się odpowiednio w wypadku kontynuowania działalności gospodarczej osoby fizycznej przez inną osobę fizyczną będącą jej następcą prawnym. Kto nabywa przedsiębiorstwo, może je nadal prowadzić pod dotychczasową nazwą. Powinien jednak umieścić dodatek wskazujący firmę lub nazwisko nabywcy, chyba że strony postanowiły inaczej.

Firma nie może być zbyta

Przedsiębiorca może upoważnić innego przedsiębiorcę do korzystania ze swej firmy, jeżeli nie wprowadza to w błąd.

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

5/5 - (36 votes)

Dodaj komentarz