Odszkodowanie a zwolnienie pracownika z zakazu konkurencji

Odszkodowanie a zwolnienie pracownika z zakazu konkurencji

Obowiązujące przepisy prawne w żadnym stopniu nie pozwalają na przyjęcie stanowiska, iż zwolnienie z zakazu konkurencji pociąga za sobą wygaśnięcie całej umowy, a w rezultacie ustanie obowiązku pracodawcy wypłacania pracownikowi odszkodowania karencyjnego (uchwała SN z dnia 11.04.2001 r., sygn. akt III ZP 7/01, OSNP 2002/7/155). Sąd Najwyższy wskazał, iż niedopuszczalnym jest założenie, iż podstawą zobowiązania pracodawcy do wypłaty odszkodowania jest przestrzeganie zakazu konkurencji przez byłego pracownika. W umowie o zakazie konkurencji nie sposób przyjąć tego rodzaju automatyzmu w zakresie skutków prawnych. Podstawą wzajemnych obowiązków pracownika oraz pracodawcy jest umowa oparta na przepisach Kodeksu pracy i Kodeksu cywilnego, a której treść strony mogą ustalać swobodnie, oczywiście w ramach przepisu art. 3531 Kodeksu cywilnego.

W konsekwencji, nie można przyjąć, iż automatyczną konsekwencją zwolnienia pracownika z zakazu konkurencji jest brak obowiązku pracodawcy do wypłaty odszkodowania. Powyższy wniosek nie stanowi przeszkody do powstania konkretnych skutków prawnych, jednakże skutki te prawne powinny być ściśle zawarte w umowie o zakazie konkurencji. W takiej sytuacji, dane skutki prawne zachodzą wskutek zgodnego oświadczenia woli pracodawcy i pracownika. Tym samym, jeżeli strony w umowie o zakazie konkurencji zgodnie postanowią, iż ze zwolnieniem z zakazu konkurencji związany jest skutek prawny w postaci odstąpienia przez pracodawcę od obowiązku zapłaty odszkodowania, to pracownik nie ma prawa oczekiwać zapłaty odszkodowania. Jednakże podstawą powstania takich skutków prawnych powinny być zgodne oświadczenia woli, zawarte w umowie o zakazie konkurencji.

W konsekwencji, zmiana umowy o zakazie konkurencji powinna być dokonana w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Powyższy wniosek posiada swoje uzasadnienie w powszechnie przyjętym w orzecznictwie i doktrynie zakazie domniemania wzajemnych zobowiązań pracodawcy i pracownika odnośnie zakazu konkurencji. Zatem, zarówno samo istnienie wzajemnych zobowiązań stron umowy o zakazie konkurencji, jak i zmiana tychże zobowiązań, powinny być zawarte w formie pisemnej. W innym przypadku należy je uznać za nieważne. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu - III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 8 lipca 2010 r. III APa 14/10

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji. Prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Dodaj komentarz