W związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy. Wydanie świadectwa pracy nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się pracownika z pracodawcą. Pracodawca wydaje świadectwo pracy bezpośrednio pracownikowi albo osobie upoważnionej przez pracownika na piśmie. Pracodawca czyni zadość obowiązkowi niezwłocznego wydania pracownikowi świadectwa pracy, gdy wręcza je pracownikowi w miejscu jego dotychczasowego zatrudnienia, a gdy jest to niemożliwe lub utrudnione, świadectwo pracy przesyła do znanego mu miejsca pobytu pracownika najwcześniej - jak tylko to może w konkretnej sytuacji nastąpić. W razie wygaśnięcia stosunku pracy z powodu śmierci pracownika, pracodawca sporządza świadectwo pracy i włącza je do akt osobowych zmarłego pracownika. Z wnioskiem o wydanie przez pracodawcę świadectwa pracy może wystąpić członek rodziny zmarłego pracownika, a także inna osoba będąca spadkobiercą tego pracownika. Kopię świadectwa pracy przechowuje się w aktach osobowych pracownika.
Przy umowie o pracę na okres próbny i czas określony
w miejsce obowiązku wydania z urzędu świadectwa pracy po ustaniu każdego terminowego stosunku pracy wprowadzony został obowiązek wydania z urzędu jednego świadectwa pracy obejmującego wszystkie zakończone stosunki pracy, które powstały na podstawie umów terminowych zawartych w okresie 2 lat. Nie ma wymogu, aby kolejna umowa obowiązywała bezpośrednio po ustaniu poprzedniej, wystarczy między nimi taka więź, aby był zachowany warunek pozostawania w zatrudnieniu u tego samego pracodawcy. Obowiązek wydania świadectwa powstaje wówczas po ustaniu ostatniej z tych umów, zawartej nie później niż z upływem 2 lat, licząc od dnia zawarcia pierwszej umowy terminowej. Jeżeli umowa terminowa jest zawarta na okres co najmniej 2 lat, to zawsze powstaje obowiązek wydania świadectwa z urzędu wraz z jej ustaniem, chyba że w czasie trwania tej umowy przed upływem 2 lat jej obowiązywania zostanie zawarta druga umowa terminowa przewidująca dalsze zatrudnienie tego pracownika.
W świadectwie pracy zamieszcza się informacje
niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku pracy i uprawnień z ubezpieczenia społecznego, dotyczące:
1) okresu i rodzaju wykonywanej pracy,
2) zajmowanych stanowisk
3) trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy,
4) wymiaru czasu pracy pracownika w czasie trwania stosunku pracy,
5) podstawy prawnej rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy,
6) urlopu wypoczynkowego wykorzystanego przez pracownika w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy,
7) wykorzystania dodatkowego urlopu albo innego uprawnienia lub świadczenia, przewidzianego przepisami prawa pracy,
8) należności ze stosunku pracy uznanych i nie zaspokojonych przez pracodawcę do dnia ustania tego stosunku, z powodu braku środków finansowych,
9) okresu korzystania z urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia,
10) wykorzystanego urlopu wychowawczego,
11) liczby dni, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy,
12) wykorzystania w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy, zwolnienia od pracy pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat,
13) okresu, za który pracownikowi przysługuje odszkodowanie w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia umowy o pracę z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy albo z innej przyczyny niedotyczącej pracownika
14) okresu odbytej czynnej służby wojskowej lub jej form zastępczych,
15) okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze,
16) okresów nieskładkowych, przypadających w okresie zatrudnienia, którego dotyczy świadectwo pracy, uwzględnianych przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty,
17) danych, które są zamieszczane na żądanie pracownika.
18) inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego
Na żądanie pracownika w świadectwie pracy należy podać także informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.
Odszkodowanie
Pracownikowi przysługuje roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej przez pracodawcę wskutek niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy z tego powodu, nie dłuższy jednak niż 6 tygodni. Orzeczenie o odszkodowaniu w związku z wydaniem niewłaściwego świadectwa pracy stanowi podstawę do zmiany tego świadectwa.
Sprostowanie świadectwa pracy
Pracownik może w ciągu 7 dni od otrzymania świadectwa pracy wystąpić z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa. Pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie o negatywnym wyniku rozpatrzenia wniosku o sprostowanie świadectwa pracy w ciągu 7 dni od dnia otrzymania tego wniosku. W razie uwzględnienia wniosku, pracodawca wydaje pracownikowi w tym terminie nowe świadectwo pracy. W razie nieuwzględnienia wniosku pracownikowi przysługuje, w ciągu 7 dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy, prawo wystąpienia z żądaniem jego sprostowania do sądu pracy. W razie uwzględnienia przez sąd pracy powództwa pracownika o sprostowanie świadectwa pracy, pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi niezwłocznie nowe świadectwo pracy, nie później jednak niż w ciągu 3 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu w tej sprawie. W razie prawomocnego orzeczenia sądu pracy o przywróceniu pracownika do pracy lub przyznaniu mu odszkodowania z tytułu niezgodnego z przepisami prawa wypowiedzenia umowy o pracę lub jej rozwiązania bez wypowiedzenia, pracodawca, na żądanie pracownika, jest obowiązany uzupełnić treść wydanego mu uprzednio świadectwa pracy o dodatkową informację o tym orzeczeniu. Jeżeli orzeczenie zostało wydane w związku z rozwiązaniem przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu w tym trybie umów o pracę, pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi nowe świadectwo pracy zawierające informację o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę. Ponieważ świadectwo zawiera tylko informacje o faktach, sąd może nie tylko nakazać usunięcie pewnych danych, ale także ich zmianę i uzupełnienie informacji. Od orzeczenia sądu rejonowego można wnieść apelację do sądu okręgowego.
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.