Przez umowę know-how dysponent zobowiązuje się do przekazania odbiorcy informacji i doświadczeń o charakterze technicznym oraz udzielenia upoważnienia do korzystania z nich przez odbiorcę, natomiast odbiorca zobowiązuje się zachować przekazane mu w tajemnicy wiadomości Umowa ta może dotyczyć projektów wynalazczych, tj. wynalazków, wzorów użytkowych i projektów racjonalizatorskich, wyników prac badawczych i doświadczalnych, które stanowią tajemnicę dysponenta. W porównaniu z umową licencyjną zakres tej umowy jest znacznie szerszy, gdyż obejmuje nie tylko wynalazki i wzory użytkowe, ale także wszelkie inne rozwiązania o charakterze technicznym i doświadczenia w zakresie zastosowania. Umowa wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej.
Know-how jest to zespól informacji poufnych, istotnych i zidentyfikowanych we właściwej formie. Termin „poufny" oznacza, że przedmiot umowy nie jest powszechnie dostępny i znany. Termin „istotny" oznacza, że informacje są ważne i niebanalne, zaś termin „zidentyfikowany" oznacza, że know-how jest opisane lub utrwalone w taki sposób, aby możliwe było sprawdzenie, że spełnia ono kryterium poufności i istotności.
Element w postaci identyfikacji wiedzy know-how, powinno się przede wszystkim odnosić do jej opisania w taki sposób, aby można była sprawdzić, czy spełnia kryteria niejawności i istotności. Aby know-how mogło być zidentyfikowane, musi być ono ustalone w umowie licencyjnej albo w odrębnym dokumencie, bądź też zarejestrowane w jakiejkolwiek innej stosownej formie najpóźniej w chwili, kiedy know-how będzie przekazywane lub wkrótce potem , pod warunkiem, że odrębny dokument lub inne miejsce zarejestrowania będą dostępne w razie zaistnienia takiej potrzeby. N ośnik informacji praktycznych typu „know -how " należy traktować wyłącznie w kategoriach procesowych, to znaczy dowodowych, a nie materialnoprawnych.
Zakwalifikowanie usług jako użytkowanie know-how nie musi być uzależnione od tego, czy wiedza ta jest praktycznie stosowana za pośrednictwem pracowników zleceniodawcy czy zleceniobiorcy. Okoliczność, kto stosuje tę wiedzę, niedostępną powszechnie, nie wpływa na ocenę czy należności są wypłacone za szeroko rozumiane know-how. Nie stanowiłyby należności licencyjnych usługi polegające na czysto technicznej pomocy lub na konsultacjach udzielonych przez inżynierów, adwokatów lub księgowych, które mógłby świadczyć dowolnie wybrany podmiot.
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.