Istotą urlopu bezpłatnego jest zwolnienie pracownika z obowiązku wykonywania zatrudnienia i zwolnienie pracodawcy z obowiązku wypłacania wynagrodzenia. Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może udzielić mu urlopu bezpłatnego. Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Przy udzielaniu urlopu bezpłatnego, dłuższego niż 3 miesiące, strony mogą przewidzieć dopuszczalność odwołania pracownika z urlopu z ważnych przyczyn.
Wniosek pracownika o urlop bezpłatny powinien wskazywać czas trwania urlopu, co z jednej strony oznacza, że pracodawca, bez uzgodnienia z pracownikiem, nie może mu udzielić urlopu w czasie innym niż określony w jego pisemnym wniosku, z drugiej jednak - że do pracodawcy należy decyzja, czy udzieli urlopu w wymiarze oznaczonym przez pracownika, czy też w wymiarze krótszym. Zważywszy więc na to, że udzielenie urlopu bezpłatnego nie jest obowiązkiem pracodawcy, a jedynie jego prawem oraz że pracodawca nie jest związany wnioskiem dotyczącym czasu trwania urlopu, pracownika obciąża powinność upewnienia się, czy urlop został mu w ogóle udzielony oraz w jakim rozmiarze, a w związku z tym, od kiedy może zaprzestać świadczenia pracy oraz kiedy powinien się zgłosić w zakładzie pracy w związku z zakończeniem urlopu.
Nie dochodzi do udzielania urlopu bezpłatnego, jeżeli zgodnym zamiarem stron jest dalsze wykonywanie przez pracownika na rzecz pracodawcy tej samej pracy, lecz w ograniczonym zakresie. Udzielenie urlopu bezpłatnego po rozwiązaniu stosunku pracy jest nieważne.
Za zgodą pracownika, wyrażoną na piśmie, pracodawca może udzielić pracownikowi urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres ustalony w zawartym w tej sprawie porozumieniu między pracodawcami. Okres urlopu bezpłatnego, o którym mowa wyżej, wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u dotychczasowego pracodawcy. Można go udzielić wówczas, gdy macierzysty pracodawca okresowo nie ma możliwości wykorzystania pracowniczej gotowości do pracy w ramach istniejącego stosunku pracy i na czas oznaczony zawiera z innym pracodawcą porozumienie w sprawie wykonywania przez jego pracownika pracy na rzecz tego pracodawcy. Udzielenie go jest możliwe także w przypadku pracodawców współpracujących ze sobą, gdy do wykonania zadań jednego z nich potrzebne jest okresowe wsparcie kadrowe drugiego. Podstawą zatrudnienia pracownika u nowego pracodawcy nie jest samo porozumienie zawarte między pracodawcami, lecz odrębny terminowy stosunek pracy. Do jego kreowania może być wykorzystana bądź umowa na czas określony, bądź też umowa na czas wykonywania określonej pracy.
W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.
Z wyrazami szacunku.