Indywidualny, weekendowy i skrócony czas pracy pracownika

Indywidualny, weekendowy i skrócony czas pracy pracownika

Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może ustalić indywidualny rozkład jego czasu pracy w ramach systemu czasu pracy, którym pracownik jest objęty. Pracodawca nie jest związany takim wnioskiem i posiada pełną swobodę decydowania o wprowadzeniu indywidualnego rozkładu czasu pracy bądź odmowie jego wprowadzenia. Indywidualny rozkład czasu pracy może być wprowadzony dla pracowników objętych każdym systemem czasu pracy

Czas pracy weekendowy

Na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. W tym systemie jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Ograniczenie dni pracy do 3 w tygodniu powoduje, że nie jest możliwe osiągnięcie przeciętnej normy 40 godzin na tydzień. Nawet przy pracy w wymiarze przedłużonym do 12 godzin w tygodniu, w którym nie występuje święto, pracownik może przepracować jedynie 36 godzin.

System skróconego czasu pracy

Na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system skróconego tygodnia pracy. W tym systemie jest dopuszczalne wykonywanie pracy przez pracownika przez mniej niż 5 dni w ciągu tygodnia, przy równoczesnym przedłużeniu dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Propozycja ta może zostać przyjęta, odrzucona lub stać się podstawą do negocjacji. W razie uzgodnienia przez strony omawianego systemu zostaje on wprowadzony w umowie o pracę i należy wprowadzić takie postanowienie poprzez aneks do umowy.

Skrócenie czasu pracy poniżej 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy dla pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia może polegać na ustanowieniu przerw w pracy wliczanych do czasu pracy albo na obniżeniu tych norm, a w przypadku pracy monotonnej lub pracy w ustalonym z góry tempie polega na wprowadzeniu przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. Wykaz prac ustala pracodawca po konsultacji z pracownikami lub ich przedstawicielami oraz po zasięgnięciu opinii lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami.

Do warunków szkodliwych dla zdrowia zaliczyć należy takie, które grożą negatywnymi konsekwencjami dla zdrowia pracownika. Ich charakter może być różny, m.in. chemiczny, biologiczny, jak i fizyczny. Przez pracę monotonną należy rozumieć taki rodzaj pracy, który polega na wykonywaniu powtarzających się działań, prowadząc do spadku koncentracji i znużenia. Praca w określonym z góry tempie wynika z narzuconego rytmu pracy, na który pracownik nie ma wpływu, ponieważ rytm ten jest zdeterminowany organizacją procesu pracy np. praca przy produkcji taśmowe.

Skrócenie czasu pracy poprzez obniżenie normy lub wprowadzenie przerw nie może spowodować obniżenia wysokości wynagrodzenia pracownika. Przerwy wprowadzone w celu skrócenia czasu pracy są przerwami płatnymi.

Czas pracy:

1) pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia,

2) pracownic w ciąży,

3) pracowników opiekujących się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia, bez ich zgody

- nie może przekraczać 8 godzin. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany w związku ze zmniejszeniem z tego powodu wymiaru jego czasu pracy.

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku

5/5 - (56 votes)

Dodaj komentarz